Aparat trawienny ludzki to rozbudowany mechanizm organów, przeznaczony za przetwarzanie i przyswajanie składników pokarmowych. Zrozumienie jego budowy wymaga nie tylko znajomości podstawowej, ale także doświadczalnego spojrzenia. Z tego powodu rosnącą zainteresowanie zdobywają modele anatomiczne, które umożliwiają w czytelny sposób zrozumieć układ organizmu osoby. Wyjątkowe znaczenie wśród środków dydaktycznych zajmują modele anatomiczne układu pokarmowego, gdyż właśnie ten układ należy do najbardziej złożonych i pełni główną rolę w procesach fizjologicznych. Nauka anatomii jedynie na fundamencie obrazów i opisów w podręcznikach okazuje się ograniczona i złożona. Uczniowie nauk medycznych czy nauk o odżywianiu muszą nie tylko zapamiętać terminy organów, ale także poznać ich obopólne powiązania i umiejscowienie w obszarze żołądkowej. W tym kontekście modele anatomiczne bywają ważną podporą, ponieważ pozwalają uchwycić trójwymiarowe zależności, zobaczyć rozmiar i formę organów, a także zrozumieć strukturę precyzyjną, na przykład warstwy ściany żołądka czy system wypustek cienkowodnych. Za sprawą nim przebieg edukacji jest bardziej interesujący i wydajny, a opanowana wiedza utrzymuje się zakorzeniona na trwale. Na markecie udostępnionych jest wiele wariantów pomocy dydaktycznych. Znajdujemy również modele anatomiczne przedstawiające odrębne narządy, takie jak organ trawienny, organ metaboliczny czy trzustka, jak i całościowe zestawy odzwierciedlające pełny przebieg aparatu żywieniowego od otworu ustnej aż po odbytnicę. Niektóre z nich są symboliczne, inne bardzo wierne, dające możliwość nawet separowanie indywidualnych części i szczegółowe analizowanie ich organizacji. Takie możliwości sprawiają, że modele anatomiczne można przyporządkować do etapu nauki – odmienne będą stosowne dla ucznia placówki licealnej, a kolejne dla uczącego się szykującego się do egzaminu z nauk biologicznych czy przyszłego lekarza. Zastosowanie modeli jest nadzwyczaj rozległe. Wykorzystuje się je głównie na uczel-niach zdrowotnych i kierunkach powiązanych z naukami o medycynie, ale także w szkołach liceach, szczególnie w profilach bio-chemicznych. Za sprawą nim słuchacze są w stanie lepiej przyswoić zjawiska mające miejsce w biologicznym ciele.
Należy wspomnieć także o użytkowym zastosowaniu w naukach o odżywianiu czy w ośrodkach medycznych, gdzie modele anatomiczne służą jako pomoc w dyskusji z pacjentem. Ukazanie narządu na makiecie okazuje się o wiele bardziej zrozumiałe niż charakterystyka ustny, co podnosi pojmowanie medyczną i pomaga wytłumaczenie powodów różnych dolegliwości. Używanie z takich pomocy dydaktycznych ma liczne zalet. Po pierwsze, umożliwia dokładniejsze utrwalanie wiedzy poprzez wizualizacji i wielokrotności. Następnie, w przeciwieństwie do preparatów organicznych, modele anatomiczne są trwałe, bezpieczne i czyste, a jednocześnie dostępne każdorazowo wtedy, gdy są potrzebne. Następna zaleta, można je wykorzystywać powtarzalnie, co czyni je inwestycją na przyszłość. Wreszcie, są uniwersalne – posiadają zastosowanie zarówno w edukacji elementarnej, jak i na zaawansowanych stopniach edukacji. Należy odnotować, że postęp innowacji znacznie poszerzył opcje w tej branży. Systematycznie spotykamy modele anatomiczne produkowane w systemie 3D, które dokładnie odwzorowują organizację narządów i umożliwiają nawet na symulację operacji chirurgicznych. W tym samym czasie rozszerza się wykorzystanie komputerowej i rozbudowanej realności w edukacji medycznej, jednak wciąż klasyczne modele odgrywają podstawową rolę. Są bowiem nieskomplikowane w stosowaniu, nie zakładają specjalistycznego urządzenia, a zarazem stanowią wyjątkowo efektywne instrument edukacyjne. Reasumując, układ żywieniowy to najjażniejszy z głównych układów ciała, a jego poznanie ma kluczowe znaczenie praktyczne zarówno dla lekarzy, jak i dla osób zajmujących się żywieniem, biologią czy edukacją zdrowotną. Aby poznawanie była skuteczna, nie wystarczy opis, konieczne jest praktyczne podejście, które dają właśnie modele anatomiczne układu pokarmowego. Za sprawą nim informacja okazuje się bardziej czytelna, prostszą do przyswojenia i przydatna w przyszłej działalności zawodowej. Takie pomoce to inwestycja w poziom edukacji, pełniejsze uformowanie kolejnych specjalistów oraz skuteczniejsze techniki przekazywania informacji zarówno studentom, jak i chorym.
